پا به پای کودکی هایم بیا

کفشهایت را به پا کن تا به تا

قاه قاه_خنده ات را ساز کن

باز هم با خنده ات اعجاز کن

خاله بازی کن به رسم کودکی

با همان چادر نماز پولکی

طعم چای و قوری گلدارمان

لحظه های ناب بی تکرارمان

مادری از جنس باران داشتیم

درکنارش خواب آسان داشتیم

یا پدر،اسطوره ی دنیای ما

قهرمان باور زیبای ما

قصه های هرشب مادر بزرگ

ماجرای بزبز قندی و گرگ

غصه هرگز فرصت جولان نداشت

خنده های کودکی پایان نداشت

هرکسی رنگ خودش بی شیله بود

ثروت هر بچه قدری تیله بود

ای شریک نان و گردو و پنیر

همکلاسی، باز دستم را بگیر